Thursday, June 18, 2009

මධුසමය...
















දුහුල් තිරෙන් එබී
මුවෙක් වගේ බියෙන්
බලන්නෙපා සඳේ
මගේ දිහා ඉතින්

නොදන්න බව සැබැයි
අප අප ගැන සොඳින්
දෙමාපියන් සිතුම්
ඉටුකළ උන් මිසක්

මඟුල් මුදුව අතේ
පැලඳුව මුත් ළඳේ
නුඹ නිදහස් තවත්
කිරිල්ලියක් වගේ

ආගන්තුක සිතක්
හඳුනන්නට සොඳින්
කාලය තව බොහෝ
අවශ්‍ය බව දනිම්

එහා කොනේ ඇඳේ
සැතපෙන්නම් මමත්
ඉවත බලන් වුවත්
නිදන්න නුඹ තුටින්

Wednesday, June 17, 2009

ප්‍රභාවතී නොකී කව











කටු යහනකැයි නුඹ අවමන් කෙරුවාට
ප්‍රභාවතී හැඬුවේ නෑ කිසිදාක
නුඹෙ හද මඩලෙ ඇති විස කටු දුටුවාට
ප්‍රභාවතී ගොළු වූවා හැමදාම

සංකර ලොවේ පෙම්බර මගෙ හිත රිදුනේ
නුඹ දුටු පසුව එය නුඹ ලඟමයි රැඳුනේ
නොකල වරදකට ඇයි නුඹ දොස් නැඟුවේ
මෙතුවක් කල් ගොසින්දෝ නුඹ කටු දුටුවේ

පවලම් පොටින් ගිලිහුන බව දැන දැනම
නුඹමයි ඇවිත් රැඳුනේ තරු ඇස ගාව
රොන් ගෙන බමරු සැඟවෙයි ඝන අඳුරේම
මල්වල තමයි පව බමරුයි පින්කාර...!