Thursday, August 20, 2009

බාල සඳ...



මළ බාල සඳ ගැන
කවි ලියූ දුදනන්ට
අවි පෙන්වූ දනන් ය
දේශාභිමානයෙන් මත් වූ.
 
"මිය ඇදුනු සිංහළුන්
ගැන කවි නොලී උන් හට
ජාතියේ ශාපය
උරුම කරනට තැතනූ."
 
"හිමි සාමනේර වරු
මිය ඇදෙන විට තැන තැන
ගොළුව ගිය - අත ඇති
පන්හිඳ ගැනම මිමිණූ."
 
බිණු දහසක් මුව මැද
ගොලුවුණ එක මුවක් විය.
මළ පුතු ගැන තැවෙන
නුඹ සැම තවම නුදුටූ...
 
-----------------------------

යුද බිම මළ පුතුටත්
බාලචන්ද්‍ර පුතුටත්
දෙපියවුරෙන් කිරි දෙන...

හෙට උපදින
බාල සඳට
සිය කුස තුල 
උපදින්නට
ඉඩ කඩ දෙන....
එපමණ නොව
උපදින අප සැම පුතුණට
කිරිමව වන....

-----------------------------

හවසට ගෙට ගොස්
බෙදා අතට දෙන
බත් පත වලඳන
සිහල පුතණුවනි...

උයා කන්න දෙන
ඇගේ දෙපා වැඳ
සමාව ගත් යුතු
නොවේද තොප සැම.

Monday, August 10, 2009

ආයෙ හෙට එන්නම් මම....
















එපා ගලවන්න...
උඹ දුරින් ඉඳපන්
මට එපා ඔය කිසිවක්.

අමුතු හැඟීමක් නෑ මට
උඹ ගැන.

රාගයක්වත්, ආදරයක්වත්
අඩු තරමේ ආශාවක්වත්
දැනෙන් නෑ මට
ඔය හෙළු කය ලඟ.

ඉඳා මේ දාහ
කන්න දීපන් පොඩි උන්ට.

ආයෙ හෙට එන්නම් මම...